Ya Hannân Ya Mennân Diye Nîdâ Edenler

Ya Hannân Ya Mennân Diye Nîdâ Edenler başlıklı yazımızı istifadenize sunuyoruz.

Bir hadîs-i şerîfte Allâh Resûlü (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Cehennemde bir kul bin sene yâ Hannân, yâ Mennân” diye nida eder. Bunun üzerine Allâhü Teâlâ, Cebrail (a.s.)’a: “Kulumu getir” buyurur. Cebrail (a.s.) gider ve cehennem halkını yüzleri üzerine baş aşağı çevrilmiş görünce geri döner ve: “Ey Rabbim ben o kulu göremedim” der. Allâhü Teâlâ: “O kul şu ve şu yerdedir” diye yerini tarif eder. Bunun üzerine Cebrail (a.s.) kulun yanına gelip onu Allâh (c.c.)’un manevi huzuruna getirir.” Allâhü Teâlâ kula: “Ey kulum, yerin ve uyuman nasıldır?” buyurur. O kul: “En kötü yer, en şerli uyumaktır” der. Bunu takiben Allâhü Teâlâ: “Kulumu geri çevirerek yerine götürün” buyurur. O kul da: “Ey Râbbim sen beni ateşten çıkardıktan sonra tekrar beni oraya göndereceğini ummuyordum” der. Bunun üzerine Yüce Allâh “Kulumu serbest bırakın” buyurur. Yani sonra bu kul Allâh (c.c.)’un râhmetiyle cennete girer.” Bir başka hadîs-i şerifte ise şöyle buyrulmuştur: “Hiçbir kâfir ve hiçbir mû’min yoktur ki Cennet’te de, Cehennem’de de bir konağı olmasın. Cennet ehli Cennet’e, cehennem ehli de cehenneme girdikleri zaman Cennet, cehennem ehline kaldırılıp gösterilir, Cennet’teki konaklarını görürler. Kendilerine “Şâyed siz, Allâhü Teâlâ’ya tââtle amel etmiş olsaydınız işte bunlar sizin konaklarınızdı” denilir. Sonra: “Ey Cennet ehli! İşte iyi amelleriniz sâyesinde, bunlara siz vâris oldunuz” denilir. Ve bu konaklar Cennet ehli arasında taksîm olunur.”

(İmâm Şaranî, Ölüm, Kıyâmet, Âhiret veÂhirzaman Âlametleri, s.291)

Bir Mecelle Kaidesi Öğrenelim

Bir kelamın i’mali mümkün olmaz ise ihmâl olunur. (Mecelle k. 62) Yani, bir söze gerçek veya mecaz mana verilemediği takdirde artık bu söze itibar edilmez. Mesela bir kimse kendisinden yaşça büyük birisine bu benim oğlumdur derse, bu söze itibar edilmez.

(www.mevlanatakvimi.com)